10 Şubat 2011 Perşembe

çilek kadar naif, kan kadar endişeli bir gün ortası..

Adın Vahşi Kırmızı

ve fistanının altında saklanır kokuşmuş bir kocakarı
sonsuzluğa,şehvete, aşka susardı
utanmadan
ölümsüzlük iksirini sıkardı
bütün meyvelerden ve
göğegiderken yolunukaybeden
saliselerden
ne kadar çok o kadar iyi diye
zevkten inlerdi
ah!
 ..içimdeki bu demir leydi..

Hora
Şubat 2o11

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder